Gloria!

• Share on twitter
• Share on facebook

En GLORIA! Frampton xustapón preocupacións decimonónicas con formas contemporáneas a través da interconexión dunha obra de cinema antigo cunha mostra videográfica de material textual. Estes dous compoñentes formais (a película e os textos) relaciónanse á súa vez cunha figura do século XIX, a avoa materna de Frampton, e con outra do século XX, o seu neto (o propio cineasta Frampton). Ao tratar de recuperar a súa relación, GLORIA! convértese nunha meditación un tanto cómica e a miúdo conmovedora sobre a morte, a memoria e o poder da imaxe, a música e o texto para resucitar o pasado. (Bruce Jenkins)