O poder dos pesadelos. Episodio 3: As sombras na caverna

Os neoconservadores usan os ataques do 11 de setembro, coa descrición de al-Fadl de al-Qaeda, para lanzar a súa guerra contra o terror.

A última parte trata o xurdimento de al-Qaeda. Curtis argumenta que, tras as súas erradas revolucións, bin Laden e Zawahiri tiñan pouco ou case que ningún apoio popular máis aló da súa complexa organización terrorista e dependían de operativos independentes para levar a cabo a jihad.

Non obstante, a película mantén que para perseguir a bin Laden in absentia polo atentado con bomba á embaixada norteamericana en 1998, os fiscais estadounidenses debían probar que era o líder dunha organización criminal responsable do atentado. Dan cun antigo socio de bin Laden, Jamal al-Fadl, e páganlle para testificar que bin Laden é o líder dun enorme grupo terrorista chamado "al-Qaeda". Cos ataques do 11 de setembro, os neoconservadores da nova administración republicana de George W. Bush usaron este concepto inventado dunha organización para xustificar outra cruzada contra un novo inimigo, culminando no lanzamento da súa guerra ao terror.

Despois de que a invasión americana de Afganistán falle á hora de desarraigar a suposta organización terrorista, a administración Bush céntrase no seu territorio de busca sen éxito células dormentes terroristas en América. En 2003, estenden a guerra contra o terror á invasión de Iraq. As ideas e tácticas tamén se estenden ao Reino Unido, onde Tony Blair usa a ameaza do terrorismo para se outorgar unha nova autoridade moral. As repercusións da estratexia neoconservadora tamén se exploran cunha investigación de sospeitosos de terrorismo detidos indefinidamente en Guantánamo, moitos supostamente tomados do mundo da Alianza Norte Anti-talibán sen unha verdadeira investigación por parte do exército dos Estados Unidos e baixo outras formas de "prevención" contra ameazas dubidosas ou inexistentes, realizadas simplemente sobre a base de que as partes involucradas teñen o potencial de se converteren nunha ameaza.

Curtis intenta especificamente aliviar os medos ao ataque de bombas sucias e conclúe para o público que os políticos deberán nalgún momento conceder que algunhas ameazas son esaxeradas e outras non teñen fundamento na realidade. Di: "Nunha era na que todas as grandes ideas perderon credibilidade, o medo a un inimigo fantasma é todo o que lles queda aos políticos para manter o poder”.