La cerillera
La Petite Marchande d'allumettes
Catherine Hessling, Jean Storm, Anne Welles, Manuel Raaby
- 32 min.
Karen encende mistos para combatir o frio, pero queda durmida.
-
-
Cine de vangardas: 1915-1947
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
-
Cine de vangardas: 1915-1947 Auditorio da Universidade
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
-
Cine de vangardas: 1915-1947 Escola Universitaria de Maxisterio
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
-
Cine de vangardas: 1915-1947 Auditorio Centro Cultural Cidade de Vigo
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
-
Cine de vangardas: 1915-1947 Teatro Principal
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
-
Cine de vangardas: 1915-1947 Salón de Actos da Biblioteca Pública
El espejo de las tres caras
La cerillera
Versión lingüística:MudaFormato:16mm.Rótulos en francés.
- Ano:1928
- Países de produción: Francia
- Guión: Jean Renoir (Conto: Hans Christian Andersen)
- Fotografía: Jean Bachelet
En catálogo do ciclo 'Cine de vangardas. 1915-1947' (1993)
Daniel Domínguez
A pequena vendedora de mistos amosa o interese de Renoir polas trucaxes, non tanto polo seu valor máxico senón mecánico. As trucaxes representan unha posibilidade de xogo, de xogo mecánico. En palabras de Bazin, non son máis ca xoguetes. Renoir lembra que este filme significou unha excelente posibilidade para perfecciona-los seus coñecementos técnicos: "Fabricámo-los nosos decorados, vestuario, maguetas, etc. Practicamos a pequena escala tódalas especialidades do noso oficio".
No filme, Renoir pon a punto un sistema que lle permite situa-los actores en decorados de miniatura. O procedimento consistia en fotografia-las maquetas a través dun espello e os actores debían manterse en lugares prefixados. Polo visto, para o director representou un esforzo tal que non lle quedaron azos para repetilo.
A pequena vendedora de mistos foi un dos primeiros filmes que empregou a pelicula pancromática en interiores. Renoir e o seu operador Bachelet usaron lámparas normais sobrevoltadas reforzadas con proxectores construídos por eles mesmos. A partir deste filme os estudios americanos seguiron o exemplo. "O plaxio non existe, as ideas propáganse como se fosen unha epidemia", dicía Renoir.