A PRIMEIRA GUERRA MUNDIAL E O CINE:O PROXECTO EFG1914

A PRIMEIRA GUERRA MUNDIAL E O CINE: O PROXECTO EFG1914
En colaboración coa Filmoteca Española e Culturarts-IVAC.

O proxecto europeo EFG1914, desenvolvido entre 2012 e 2014, dixitalizou 740 horas de películas da e sobre a Primeira Guerra Mundial, case 3.000 títulos, coa colaboración de 23 filmotecas europeas. CulturArts-IVAC de Valencia e Filmoteca Española fixeron unha escolma de materiais para a súa proxección pública. Esta serie de traballos divídense en cinco sesións. A primeira abrangue o desenvolvemento da guerra. Os efectos do conflito bélico e a vida cotiá comprenden as dúas seguintes. As sesións 4 e 5 son material español, pertencente respectivamente a cada unha das institucións, unha mostra do cine español de ficción e documental do período, unha constatación do que se facía no noso país (fóra do conflito) no tráxico marco europeo.
A Primeira Guerra Mundial foi tamén unha guerra de imaxes, a primeira vez que o cine (aínda un novo medio de expresión), documenta unha guerra a grande escala. As películas amosáronse como o medio ideal para influíren nas masas e non houbo nación combatente que non as utilizase. A prohibición de filmar imposta polas autoridades militares e as restricións da censura, entre outras causas, impuxeron estreitos límites ás produtoras. O control foi facilitado polo perigoso da rodaxe no campo de batalla, onde os operadores, viron limitados os seus movementos polas dimensións das cámaras e dos trípodes. Como resultado, a acción a miúdo era capturada desde un punto de vista fixo na distancia e en ángulos moi amplos a fin de lograr un campo de visión o máis grande posible que puidese cubrir calquera circunstancia sobrevida, cando non era recreada.
Os operadores de cámara foron enviados a filmar en todas as frontes, operacións desde os Alpes ata o Cáucaso, en África ou no Oriente Medio. As películas editadas das principais operacións militares eran inmensamente populares. Estas imaxes eran poderosas ferramentas de propaganda e foron empregadas por todos os poderes para reforzar os conceptos de superioridade militar e moral sobre o inimigo. Na selección inclúense noticiarios de ambos bandos (un deles dirixido por Dziga Vertov), recompilacións posteriores, reportaxes sobre batallas importantes, exércitos regresando, os hospitais e a vida cotiá posterior.