Programa I Takahiko Iimura

TAKAHIKO IIMURA:
Se algo ha de caracterizar a vangarda, é a disposición constante a lanzarse á aventura. Takahiko Iimura personifica esta idea mesma, cunha carreira en que a inquietude e a busca nunca cesan, polo que é así considerado pioneiro do cine experimental xaponés e estadounidense. Dende os anos sesenta, Iimura non parou de pisar terreos inexplorados sen medo (e, en ocasións, con excepcional sentido do humor). Un periplo que o levou a se internar nos pantanos do surrealismo e o dadaísmo nos seus primeiros (e sensoriais) traballos; a descubrir e picar minas das que extrae valiosas propostas conceptuais arredor do tempo e da materialidade do cine; e a explorar as selvas virxes do vídeo, medio de cuxas calidades propias se valeu para cuestionar a relación coa audiencia, a linguaxe e a identidade; só por nomearmos algunhas das súas principais expedicións, un camiño propio, aínda que moitas veces converxente co doutros espíritos afíns, como é o caso de Fluxus ou da vangarda neoiorquina dos sesenta e setenta. Presentamos aquí unha mostra, comprimida mais completa, que dá conta da polifacética amplitude das ideas de Iimura -máis que cineasta, artista no sentido máis amplo do termo-, e dos medios ilimitados dos que dispón para atinxir o cume de cada unha delas.

PROGRAMA 1
KUZU (JUNK)
(Xapón, 1962)
Duración: 10 minutos.
A primeira peza que se conserva de Iimura. Unha praia chea de lixo e cadáveres de animais que Iimura reconfigura e transforma en arte, residuos encontrados cuxa marabilla o filme desenterra (no sentido surrealista do termo).

AI (LOVE)
(Xapón, 1962-1963)
Duración: 10 minutos.
A beleza envolvente, sensual e abstracta á vez, do acto amoroso visto á flor de pel. Un filme con banda sonora de Yoko Ono, posto en relación por Mekas -dende a súa tribuna no Village Voice- con Loving, de Brakhage, e Flaming Creatures de Jack Smith.

TIMED 1,2,3
(Estados Unidos-Xapón, 1972/2007). Duración: 8 minutos.
24 FRAMES PER SECOND
(Estados Unidos/Xapón, 1975-78/2007). Duración: 12 minutos.
ONE FRAME DURATION
(Estados Unidos/Xapón, 1977-2007). Duración: 11 minutos.
Xuntando tradicións afastadas -a dos experimentos rítmicos de Kubelka e Conrad, a do suprematismo de Malevich e a da arte oriental representada na pintura cen e a arquitectura xeométrica- estas tres películas representan parte da experimentación de Iimura cos intervalos temporais e coa duración concreta do cine como material. Iimura baleira de contido o fotograma -inspirado nas ideas de Bergson, que escribe que o tempo é algo invisible que non se pode materializar no espazo- para converter o tempo en protagonista, nun conxunto de filmes en que a fórmula matemática devén en escultura fílmica ou espazo para a meditación.

MA: SPACE/TIME. IN THE GARDEN OF RYOAN-JI
(Estados Unidos/Xapón, 1989). Duración: 16 minutos.
A tradución ao cine de MA, concepto xaponés que significa á vez espazo e tempo, realizada en colaboración co poeta Arata Isozaki e co compositor Takehisa Kosugi. Iimura aproveita a especial disposición e magnetismo do enigmático xardín do século XV do templo cen de Ryoan-ji, en Kioto, para facer esta peza que, como el mesmo aclara, non intenta explicar o concepto senón "implicar o espectador nunha experiencia MA", en que tempo e espazo se transforman nunha soa dimensión.