Watersmith

• Share on twitter
• Share on facebook

Quizais a obra magna de Hindle. O crítico do New York Times Vincent Canby dixo de WATERSMITH que se trataba de “bonitos patróns abstractos de liñas de enerxía. Un tipo de oda á gracia física”. Un filme enganosamente “calmo” que require un público igualmente calmo e un sistema de reprodución de son superior, WATERSMITH tece os seus solitarios fíos visuais aos poucos ata que a pantalla se ve inundada con múltiples niveis de logro artístico, supremacía técnica, demandas físicas e mentais e recompensas... para o público relaxado e receptivo. Non é un filme que fique na superficie relucente. Para ser visto unha e outra vez.