Lachrima Christi

• Share on twitter
• Share on facebook

A procura da identidade. É ao realizar Lacrima Christie que me decatei a todos os niveis do feito de pertencer a dúas culturas, de levar nas veas dous sangues opostos. Dese encontro entre sangue e memoria nace a miña realidade, a miña visión.

O filme e todos os demais son testemuño deste encontro. Traballan o cine como unha pantalla translúcida en que, tras as imaxes buscadas, aparece a imaxe arquetípica. Así a imaxe atravesa este duplo espello, o da imaxe captada e o de detrás do espello.

O son participa e libra a súa acción ambivalente onde as voces e os sons ancestrais (arquetípicos) veñen manifestarse. O veo que impide ao público ver a realidade como é. O veo das imaxes reempraza a verdadeira visión do mundo.

(Teo Hernández)