Frans van de Staak. Programa 5.

• Share on twitter
• Share on facebook

Tien gedichten van Hubert Korneliszoon Poot

Frans van de Staak

Países Baixos, 1975, 32 min, 16 mm, neerlandés.

Windschaduw

Frans van de Staak

Países Baixos, 1986, 71 min, 16 mm, neerlandés.

Varias películas de Frans van de Staak parten da poesía como material verbal.

En Tien gedichten…, o actor Donald de Marcas recita dez textos de Hubert K. Poot, un «poeta granxeiro» neerlandés de principios do século XVIII. A poesía barroca de Poot, artificiosa e idílica ao tempo, materialízase en escenarios campestres como os que habitou o propio escritor. O recitado de Marcas, a xestualidade das súas poses, así como os numerosos elementos escenográficos que interfiren na paisaxe, actualizan de modo imprevisible e non exento de humor os textos.

En Windschaduw, van de Staak colabora por primeira vez co escritor experimental Gerrit Kouwenaar (volvería facelo dous anos despois, en Ongedaan gedaan). Nesta última, os poemas aparecen escritos en pantalla, pero Windschaduw é a voz do poeta a que recita en off dous dos seus poemas. Os versos de Kouwenaar, entre o cotián e o extraordinario, encabálganse ás accións dos dous únicos personaxes da película, un home e unha muller que se reúnen e separan en cuartos cuxas xanelas dan a luminosos exteriores. “Paisaxes á vez liberadoras e pisadas. Nin un metro inviolado. Un bosque gastado. Un mundo que se acaba” (Johan van der Keuken).