Octopus

• Share on twitter
• Share on facebook

Circulación de tráfico coma se nada pasase. Pero xunto á estrada, os cascallos seguen ardendo e os helicópteros dos bombeiros sobrevoan a zona. As tomas en primeiro plano mostran os residentes mirando en silencio desde as súas casas coas xanelas esnaquizadas. As imaxes de rúas baleiras, con muros derruídos e coches abolados pola onda expansiva, forman unha elexía acompañada dunha banda sonora ambiental. A cidade está en construción e hai algo estraño e sinistro en como a vida continúa, mesmo nas súas formas máis simples.

Octopus xurdiu durante o trauma, tras a cataclísmica explosión do porto de Beirut. A película navega silenciosamente por ese desenvolvemento, dando espazo á miríade de preguntas existenciais que xorden da enormidade do suceso. Preguntas sobre cosmovisións non exploradas, sobre o sufrimento e o significado, sobre o propósito colectivo e sobre moitos outros pensamentos silenciosos esparexidos entre os cascallos. Que estamos a dicir cando non dicimos nada? (IDFA)