Joropo

• Share on twitter
• Share on facebook

O corpo morto exposto á mirada no dó. Tal exposición conecta coa natureza común das imaxes, mentais ou fotográficas, en tanto que xerentes de ausencias. O familiar e o extraordinario, nunha vía de dificultade e silencio, choutan por riba da súa función de monumento para buscar certa vitalidade na repetición do disparo fotográfico e a sincronización a un son palpitante.